رابطه شیوه‌های فرزندپروری با بلوغ اجتماعی و سبک‌های مقابله‌ای دختران نوجوان شهر اصفهان سال 1394

مقدمه: نوجوانی در چرخه رشد افراد، دوره­ای بحرانی محسوب می­شود که عوامل متعددی می­توانند بر آن تأثیر گذاشته و مسیر رشدی نوجوان را دچار تغییر مثبت و یا منفی نماید. بر همین اساس هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی رابطه شیوه­های فرزندپروری با بلوغ اجتماعی و سبک­های مقابله­ای دختران نوجوان بود. مواد و روش ­ها: در این پژوهش توصیفی، جامعه آماری شامل کلیه دختران نوجوان ۱4-۱1 ساله شهر اصفهان که در سال تحصیلی ۱۳۹۳-۱۳۹۴مشغول به تحصیل بودند، بود. جهت انتخاب حجم نمونه ۲۵۰ نفری، از روش نمونه­گیری تصادفی خوشه­ای چندمرحله‌ای استفاده شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه­های شیوه‌های فرزندپروری، مقیاس سبک‌های مقابله‌ای و پرسشنامه بلوغ اجتماعی بود. داده­های حاصل از پژوهش با روش آماری  ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ­ها: نتایج پژوهش نشان داد که راهبرد مسئله مدار با مشارکت والدین (۰/۲۳r=)  و ضعف در نظارت (۰/۳۸-r=)، راهبرد هیجان­مدار با عدم ثبات در برخورد (۰/۲۹r=)، راهبرد گریز- اجتناب با ضعف در نظارت (۰/۳۷r=)، کفایت شخصی با فرزندپروری مثبت (۰/۳۳r=)، کفایت میان فردی با مشارکت والدین (۰/۲۵r=) و با فرزندپروری مثبت (۰/۳۶r=)، مقیاس کفایت اجتماعی با مشارکت والدین (۰/۴۱r=) و فرزندپروری مثبت (۰/۳۰r=) دارای رابطه معنی­دار می­باشد (۰/۰۰۱p<). نتیجه­ گیری: بر اساس یافته­های حاصل از پژوهش که نشان از رابطه بین شیوه­های فرزندپروری با بلوغ اجتماعی و سبک­های مقابله­ای دختران نوجوان داشت، چنانچه والدین تحت آموزش­های فرزندپروری نوین قرار گرفته و با اصول علمی و اساسی فرزندپروری آشنا شوند، بر بلوغ اجتماعی و سبک­های مقابله­ای دختران نوجوان تأثیرگذار خواهد بود.